Ardında Bıraktığın İzler Kaldı Bizimle

Kalbimizde hatıraların, kulağımızda sıcacık gülüşün

Gözlerimizde yaş, yüreğimizde acı, inanmak çok zor gidişine.

Bu satırları yazmak hiç kolay bir şey değil. Hele ki Olcay'ımızın gidişine hala alışamamışken. O kadar ani oldu ki her şey, ne düşüneceğimi bile kestiremiyorum. Kendisiyle hiç yan yana gelme fırsatım olmamıştı ama daha tanımadan önce hakkında duyduklarım, tanıyıp onunla sohbet ettikten sonra hissettiklerim hep çok güzel şeyler. Daha erişilebilir bir dünya için bütün gücüyle mücadele eden, yorulsa bile bir gün elbet emeklerinin karşılığını alacağı inancıyla güç bulan, başarılı, karakterli ve bir o kadar alçak gönüllü bir kardeşimdi Olcay.

Bazı gidişlerin geri dönüşü olmuyor işte. Bazen, bir süre buralarda olamayabilirim, ama döndüğümde ilgileneceğim derdi. Keşke tekrar dönse, tekrar ilgilense döndüğünde.

Sıradan bir telefon görüşmesi ile başlayıp, teknoloji sohbetine çevirirdik bütün konuşmalarımızı. Hem bilgili, hem de alçak gönüllüydü. Android ile ilgili her ne kadar bütün teknik bilgiye sahip olsa da, hep bana sormak ister, sen daha iyi biliyorsun bunları derdi. Hep beraber bir şeyler yapalım diye sözleşirdik, ama hayat koşuşturmacası bir türlü fırsat vermezdi.

Bu koşuşturmacanın sonu dönülmez bir yere doğru gitti kardeşim. Sen huzurlu ol, biz geride bıraktıklarını yaşatacağız. Senin ektiğin tohumları yeşertecek, çiçeklerini soldurmayacağız. Hatıralarımızda, dualarımızda yaşayacaksın.

Mekanın cennet olsun.